قرنیه چشم

شیوا کاور تولیده کننده تمامی ملزومات عینک است. برای خرید محصولاتی مانند: عینک مطالعه، جلد عینک، بند عینک، اسپری عینک و دستمال عینک به صفحه سایت آن مراجعه کنید.

قرنیه چشم

نمای مقطعی چشم انسان grayscale.png

نمای مقطعی چشم راست انسان؛ چشم در بین حیوانات به طور قابل توجهی متفاوت است.

جزئیات

بخشی از چشم

سیستم بصری سیستم

شریان شریان مرکزی شبکیه

شناسه ها

لاتین Rēte، tunica interna bulbi

MeSH D012160

TA98 A15.2.04.002

TA2 6776

FMA 58301

اصطلاحات تشریحی

شبکیه (از لاتین: rete "net") داخلی ترین و حساس ترین لایه بافت چشم اکثر مهره داران و برخی نرم تنان است. اپتیک چشم یک تصویر دو بعدی متمرکز از دنیای بینایی روی شبکیه ایجاد می کند، که سپس آن تصویر را در شبکیه پردازش می کند و تکانه های عصبی را در امتداد عصب بینایی به قشر بینایی می فرستد تا ادراک بصری ایجاد کند. شبکیه عملکردی را انجام می دهد که از بسیاری جهات مشابه عملکرد فیلم یا حسگر تصویر در دوربین است.

شبکیه عصبی شامل چندین لایه نورون است که توسط سیناپس ها به هم متصل شده اند و توسط یک لایه بیرونی از سلول های اپیتلیال رنگدانه ای حمایت می شود. سلول های اولیه حساس به نور در شبکیه، سلول های گیرنده نوری هستند که دو نوع هستند: میله ای و مخروطی. میله ها عمدتاً در نور کم عمل می کنند و دید تک رنگ را ارائه می دهند. مخروط ها در شرایط روشن عمل می کنند و مسئول درک رنگ از طریق استفاده از طیف وسیعی از اپسین ها و همچنین دید با دقت بالا هستند که برای کارهایی مانند خواندن استفاده می شود. نوع سوم سلول های حساس به نور، سلول های گانگلیونی حساس به نور، برای حباب ریتم های شبانه روزی و پاسخ های انعکاسی مانند رفلکس نور مردمک مهم هستند.

نوری که به شبکیه برخورد می کند، مجموعه ای از رویدادهای شیمیایی و الکتریکی را آغاز می کند که در نهایت باعث تحریک تکانه های عصبی می شود که از طریق رشته های عصب بینایی به مراکز بینایی مختلف مغز ارسال می شود. سیگنال‌های عصبی از میله‌ها و مخروط‌ها توسط نورون‌های دیگر پردازش می‌شوند که خروجی آن‌ها به شکل پتانسیل‌های عمل در سلول‌های گانگلیونی شبکیه است که آکسون‌های آن عصب بینایی را تشکیل می‌دهند.[1] چندین ویژگی مهم ادراک بصری را می توان در رمزگذاری شبکیه و پردازش نور ردیابی کرد.

در رشد جنینی مهره‌داران، شبکیه و عصب بینایی به‌عنوان برون‌آمده‌های مغز در حال رشد، به‌ویژه دیانسفالون جنینی منشأ می‌گیرند. بنابراین، شبکیه به عنوان بخشی از سیستم عصبی مرکزی (CNS) در نظر گرفته می شود و در واقع بافت مغز است.[2][3] این تنها بخشی از CNS است که می تواند به صورت غیر تهاجمی قابل مشاهده باشد. درست مانند بقیه مغز که از طریق سد خونی مغزی از سیستم عروقی جدا شده است، شبکیه نیز به طور مشابه توسط سد خونی شبکیه محافظت می شود.

https://en.wikipedia.org/wiki/Retinaمنبع: